บทความที่ 2
บทกลอนถึงแม่
เดือนที่สิบเคลื่อนออกนอกท้องแม่
ลืมตาแลเหลียวมองจ้องสงสัย
สัมผัสแรกที่เจอเธอใช่ใคร
อบอุ่นใจยิ่งกว่านทีธาร
มอบความรักทั้งหลายให้ฉันหมด
ไม่ท้อทดโลมลูบจูบประสาน
ช่างอบอุ่นดวงใจไปแสนนาน
ตราบชั่วกาลนิรันดร์ฉันรักเธอ
อันพระคุณยิ่งใหญ่ใครจะเหมือน
แม่เป็นเพื่อนที่ดีนี้เสมอ
จะกี่ปี่กี่วันนั้นเลิศเลอ
ไม่มีเธอชีวิตฉันนั้นอย่างไร
ลูกขอกราบขอบพระคุณบุญของแม่
ช่างงามแท้เสียยิ่งกว่าสิ่งไหน
ที่ได้เกิดในท้องของทรามวัย
ชาติต่อไปขอประสพพบอีกที
ลืมตาแลเหลียวมองจ้องสงสัย
สัมผัสแรกที่เจอเธอใช่ใคร
อบอุ่นใจยิ่งกว่านทีธาร
มอบความรักทั้งหลายให้ฉันหมด
ไม่ท้อทดโลมลูบจูบประสาน
ช่างอบอุ่นดวงใจไปแสนนาน
ตราบชั่วกาลนิรันดร์ฉันรักเธอ
อันพระคุณยิ่งใหญ่ใครจะเหมือน
แม่เป็นเพื่อนที่ดีนี้เสมอ
จะกี่ปี่กี่วันนั้นเลิศเลอ
ไม่มีเธอชีวิตฉันนั้นอย่างไร
ลูกขอกราบขอบพระคุณบุญของแม่
ช่างงามแท้เสียยิ่งกว่าสิ่งไหน
ที่ได้เกิดในท้องของทรามวัย
ชาติต่อไปขอประสพพบอีกที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น